Nostalgia łopaty
Poszeł chłop z wysokich pieców do pyndzyje
Łopate smutnóm zapómnioł na karach
A óna płacze tam, stynko a narzyko
Co też zymnóm beje
Ach Boże, Boże ach !?
Przes 30 roków żech robiła mu drużke
Ón przes 30 roków robił za wysłóżke
W jego twardych rynkach dobrze mi bywało
Ciynżko harowało zymnóm jego ciało
Głód jo nie poznala v ścisku jego palców
Moc spotrzebowała żech piosku i rajcu
Teraz opuszczóno leżim tu na karach
Co też zy mnóm beje
Ach Boże, Boże ach ?!
Maras wyzbiyrómy, rynne przimażymy
A potym zprzed sztychu mase wychybiymy
Jak uż wyglóndało to wszecko gotowe
Szeptnył mi do uszka - Pój, zrobimy nowe
Tancujym z Piecorzym
Polke, Walczik, Tango
Gdyby nas nie było
Tak mioł by werk manko
Bo nejlepi na świecie je przi wysokim piecu
W tym nejwiynkszim smrodu a nejiynkszim hycu
La, la, la ......
To wszecko je teraz smutno nostalgia
Siedzi dóma piecorz siedzi u radia
Łopata smutnóm bojdke śpiywo na karach
Co też zymnóm beje !?
Ach Boże, Boże ach?!
Nejlepi bywało przi wysokim piecu
W tym nejwiynkszim smrodu
A nejwiynkszim hycu
La, la, la ......
(únor 87) © Tomáš Tomanek
|
