Na Szance
Alaala...
Jadzie Turek z Istanbulu, szabla sie mu migoce
Poczkej Turku, my ci dómy, aż przijedziesz Na Szance
Na Szance, Na Szance, Na Szance
Poznosz Turku, poznosz ty mostarski wybrańce
Niejedna mamulka płacze, że ji syna zabili
Niejedna zaś lamyntuje, że Turcy dziywcze wziyni
Na Szance, Na Szance, Na Szance
Poznosz Turku, poznosz, ty mostarski wybrańce
Żynie sie jich cało chmura na kóniach i piechotóm
Ze Szanców zagrzmiako hura! Niech do Turków bije hróm!
Na Szance, Na Szance, Na Szance
Poznosz Turku, poznosz ty mostarski wybrańce
Nastała ukrutno wrzawa, krew tu zpod nóg bulgoce
Ni mioł żeś ty Turku chodzić z Istanbulu Na Szance
Na Szance, Na Szance, Na Szance
Nie był by żeś poznoł ty mostarski wybrańce
Alaala…
© Ota Žabka
|